ریزش مو آندروژنیک در زنان و مردان

ریزش مو آندروژنیک در مردان

ریزش مو آندروژنیک یکی از رایج‌ترین الگوهای ریزش مو در میان آقایان است که با تأثیرات هورمون DHT بر فولیکول‌های مو ایجاد می‌شود. این نوع ریزش مو به مرور زمان باعث نازک شدن تارهای مو و کم‌پشتی در نواحی خاصی، مثل شقیقه‌ها و تاج سر، می‌شود. بر اساس آمار، بیش از نیمی از مردان بالای ۵۰ سال با این مشکل مواجه هستند. در این عارضه، کاهش حجم و تراکم مو به شکل تدریجی اتفاق می‌افتد و نیازمند تشخیص و درمان به‌ موقع است تا از شدت ریزش جلوگیری شود و راهکارهای مؤثری برای تقویت موهای باقی‌مانده ارائه گردد.

علائم ریزش مو آلوپسی آندروژنیک در مردان

ریزش مو آلوپسی آندروژنیک در مردان با الگوی خاصی شروع می‌شود که معمولاً از عقب‌رفتن خط مو در نواحی شقیقه و کم‌پشتی در فرق سر دیده می‌شود. این ریزش به دلیل تأثیر هورمون آندروژن بر فولیکول‌های مو رخ می‌دهد و در موارد شدیدتر، ممکن است به طاسی کامل سر منجر شود. کاهش تدریجی حجم و تراکم مو، اولین نشانه‌های این عارضه هستند که به مرور گسترش می‌یابند. شناسایی زودهنگام این علائم و مراقبت‌های پیشگیرانه می‌تواند به کاهش روند ریزش مو و حفظ وضعیت طبیعی موها کمک کند. (برای کسب اطلاعات در رابطه با تاثیر استرس بر ریزش مو مقاله مربوطه را مطالعه نمایید).

درمان ریزش مو آندروژنیک در مردان

ریزش مو آندروژنیک در مردان از رایج‌ترین نوع ریزش‌هاست که به دلیل تغییرات هورمونی و عوامل ژنتیکی رخ می‌دهد. درمان این نوع ریزش شامل روش‌های دارویی، حمایتی و مداخلاتی است که با توجه به شدت ریزش و نیاز فرد انتخاب می‌شود.

درمان دارویی ریزش مو آندروژنیک در مردان

برای درمان دارویی، ماینوکسیدیل و فیناستراید به عنوان داروهای تأیید شده توسط FDA تجویز می‌شوند. ماینوکسیدیل به صورت موضعی و بدون نسخه قابل تهیه است و با تحریک فولیکول‌ها، رشد موها را تقویت می‌کند. فیناستراید نیز با مهار تولید DHT، به کاهش ریزش و افزایش ضخامت موها کمک می‌کند. استفاده مداوم این داروها برای حفظ نتایج ضروری است و با قطع آن‌ها امکان بازگشت ریزش وجود دارد.

(⛔مطالعه مقاله مصرف فیناستراید بعد از کاشت مو را از دست ندهید).

درمان حمایتی ریزش مو آندروژنیک در مردان

روش‌های حمایتی برای تقویت سلامت مو و جلوگیری از تشدید ریزش مؤثر هستند و شامل مکمل‌های تغذیه‌ای و محصولات موضعی می‌شوند:

درمان مداخله‌ای ریزش مو آندروژنیک در مردان

در موارد پیشرفته جراحی و درمان‌های مداخله‌ای مانند کاشت مو و تزریق پلاسمای غنی شده از پلاکت (پی آر پی مو) پیشنهاد می‌شود. کاشت مو شامل انتقال فولیکول‌های سالم به مناطق کم‌ پشت است و نتایج طبیعی و پایدار را ارائه می‌دهد. تزریق پلاسمای غنی از پلاکت نیز با تحریک سلول‌های پوست سر، بهبود گردش خون و تقویت رشد موها را به همراه دارد.

ریزش مو آندروژنیک در زنان

ریزش مو آندروژنیک در زنان، به‌ویژه در دوران پس از یائسگی، شایع است و به دلیل افزایش سطح هورمون‌های آندروژنی رخ می‌دهد. این ریزش معمولاً الگوی خاصی دارد و بیشتر ناحیه تاج سر و شقیقه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به مرور باعث نازک شدن و ضعیف شدن موها می‌شود. تومورهای غدد هیپوفیز یا تخمدان نیز ممکن است با افزایش ترشح آندروژن‌ها، این نوع ریزش را تشدید کنند. با توجه به اینکه رشد مجدد موها به زمان نیاز دارد، این وضعیت اغلب موهای بالای سر را به مرور نازک‌تر و شکننده‌تر می‌کند.

علائم ریزش مو آلوپسی آندروژنیک در زنان

علائم آلوپسی آندروژنیک در زنان اغلب با نازک شدن تدریجی موها به‌ خصوص در ناحیه مرکزی سر همراه است. این کاهش تراکم موها، به‌ ویژه در قسمت تاج سر، به مرور باعث کاهش حجم کلی مو شده و ظاهری نازک‌تر به آن می‌دهد.

علت اصلی این ریزش، اثر هورمون دی‌هیدروتستوسترون (DHT) است که با تضعیف فولیکول‌های مو، آن‌ها را ضعیف و مستعد ریزش می‌کند. با مشاهده این تغییرات، مراجعه سریع به دکتر کاشت مو توصیه می‌شود؛ چرا که درمان به‌ موقع می‌تواند روند ریزش را کند کرده و به حفظ سلامت موها کمک کند.

علل ریزش مو ژنتیکی در زنان

ریزش موی ژنتیکی در زنان، که به عنوان آلوپسی آندروژنیک نیز شناخته می‌شود، اغلب ناشی از تغییرات هورمونی و عوامل ژنتیکی است. یکی از عوامل اصلی بروز این نوع ریزش، نوسانات هورمونی پس از یائسگی می‌باشد که می‌تواند ساختار و ضخامت موها را تحت تأثیر قرار دهد. همچنین، شرایطی مانند کیست‌های تخمدان، مصرف داروهای حاوی آندروژن یا تغییرات هورمونی ناشی از بارداری می‌تواند این مشکل را تشدید کند. در این وضعیت هورمون دی‌هیدروتستوسترون (DHT) نیز با تأثیر بر فولیکول‌های مو به تضعیف و ریزش آن‌ها کمک می‌کند.

درمان ریزش مو آندروژنیک در زنان

برای کنترل و درمان ریزش موی آندروژنیک در زنان، چندین روش درمانی وجود دارد که شامل درمان‌های دارویی، حمایتی و مداخله‌ای است. هر کدام از این روش‌ها بر پایه نیازها و شرایط هر فرد می‌تواند به کاهش ریزش و بهبود رشد مو کمک کند.

مکمل‌های تغذیه‌ای	مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند ویتامین‌های گروه  B (خصوصاً بیوتین و B12)، ویتامین D، ویتامین C و املاح معدنی از قبیل آهن و روی، به حفظ سلامت مو کمک می‌کنند.
مکمل پریوتین	این مکمل که حاوی ویتامین‌ها و ال-سیستین است، برای تقویت ساختار مو و جلوگیری از تبدیل تستوسترون به DHT، پیشنهاد می‌شود.
شامپو کافئین مکس	این شامپو با ترکیباتی همچون کافئین، جریان خون را در پوست سر افزایش داده و به کنترل ریزش ناشی از DHT کمک می‌کند.
سرم بیوتین بپانتین	سرم تک دوز بیوتین بپانتین با تغذیه فولیکول‌های مو، به رشد بهتر و ضخامت موها کمک می‌کند.

درمان مداخله‌ای ریزش مو آندروژنیک در زنان

روش‌های مداخله‌ای برای افرادی که به درمان‌های معمول پاسخ نمی‌دهند، شامل کاشت مو، تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)، لیزر درمانی و مزوتراپی مو  است. این روش‌ها با تحریک فولیکول‌ها و بهبود جریان خون در پوست سر، می‌توانند به کاهش ریزش و افزایش تراکم مو کمک کنند.

ریزش موی ارثی از چه سنی شروع می شود؟

ریزش موی ارثی معمولاً از دوره نوجوانی یا بلافاصله پس از بلوغ آغاز می‌شود و با افزایش سن احتمال بروز آن بیشتر می‌شود. در بسیاری از افراد، نشانه‌های اولیه این نوع ریزش مو در حدود سن ۳۰ سالگی ظاهر می‌گردد، اما ممکن است در برخی زودتر یا دیرتر نمایان شود.

سوالات متداول ریزش موی آندروژنیک

پایان مطلب

ریزش مو آندروژنیک، با وجود اینکه یکی از شایع‌ترین مشکلات زیبایی و بهداشتی است اما با درک صحیح از علل و درمان‌های موجود، قابل مدیریت است. آگاهی از عوامل ژنتیکی و هورمونی که بر این وضعیت تأثیر می‌گذارند، به افراد این امکان را می‌دهد که اقدامات پیشگیرانه و درمانی مناسب را اتخاذ کنند. با توجه به روش‌های درمانی مختلف، از داروهای موضعی گرفته تا گزینه‌های جراحی، می‌توان به حفظ سلامت و زیبایی موها کمک کرد. نهایتاً، مشاوره با پزشک متخصص و انجام معاینات منظم، کلید حفظ سلامت موها و جلوگیری از پیشرفت ریزش آن‌ها است.